ایران کشور جوانی است. عدد جوانان ما نسبت به کل جمعیت عدد بالایی است و این را سال هاست که همه می دانند و تکرار هم می کنند، اما آیا ما همیشه جوان خواهیم ماند. و پیش بینی میشود که جمعیت سالمند کشور از حدود 7درصد کل جمعیت کشور در حال حاضر به 10/7 درصد در سال 1404 افزایش یابد.
آیا نباید برای سالهای آینده فکری کرد؟ یکی از مشکلات سالمندان در داخل کشور این است که هیچ تختی در بیمارستانهای دولتی به سالمندان اختصاص داده نشده است و سالمندان بیمار در بخشهای مختلف ارتوپدی، داخلی، نورلوژی و قلب و عروق بستری میشوند.
این در حالی است که در بسیاری از کشورهای جهان در هر بیمارستان عمومی بین 10 تا 20 تخت به سالمندان اختصاص یافته است.
مسئله دیگر طب سالمندی است. طب سالمندی در دنیا رشتهای محسوب میشود که با توجه به این تغییرات فیزیولوژیک در سالمندان برنامه بهداشتی و درمانی ویژهای برای آنان ارائه میکند.
در ایران، پزشکان، بیماران سالخورده و دیگر گروههای سنی را در مطب معاینه و درمان میکنند، در حالی که در بسیاری از کشورها امر درمان بیمار سالمند برعهده گروهی از کارشناسان و پزشکان شامل متخصص تغذیه، گفتاردرمانی، مددکار اجتماعی، روانشناس، کار درمانگر، کارشناس فیزیولوژی، متخصص طب سالمندی و پزشک عمومی است.
نباید فراموش کرد بیماری در افراد سالمند چنانچه بدون تامین اجتماعی و بیمه باشد، موجب بروز مشکلات مادی و در پی آن مشکلات روحی و روانی در سالمندان میشود.
در طب نوین برای بیماران سالمند پس از معاینه به جای نسخه، برنامه درمانی تجویز میشود، به این صورت که برای آنان پس از گذراندن مراحل حاد بیماری، در تختهای ویژه سالمندی در بیمارستان، برنامه فشردهای مانند تغذیه، فیزیوتراپی خاص در سکته مغزی یا برنامههای روانپزشکی اجرا میشود.
از آنجا که جمعیت سالمندان کشور ما در حال افزایش است، باید برای تامین نیازهای آنان به ویژه مشکلات بهداشتی و درمانی، به صورت دقیق و با زمانبندی برنامهریزی شود. با توجه به اینکه برخی از استانهای کشورمان سالمند هستند و به تعبیر دیگر جمعیت سالمند بیشتری نسبت به سایر استانهای کشور دارند، هدفگذاری برای امور سالمندان باید صورت گیرد. براین اساس باید طرحی به منظور برنامهریزی برای سالمندان در دراز مدت و طرحی به صورت اورژانسی تدوین شود.
براساس آیین نامه اجرایی قانون برنامه سوم توسعه ، سازمان بهزیستی کشور جهت مراقبت و نگهداری هر یک از سالمندان نیازمند در مراکز توانبخشی و نگهداری غیر دولتی میتواند تا 75 درصد هزینه سرانه تمام شده در بخش دولتی را بپردازد.