سالمندان اراک ،بیایید با هم به آینده فکرکنیم

مجموعه مقالاتی پیرامون سالمندان آلزایمری

سالمندان اراک ،بیایید با هم به آینده فکرکنیم

مجموعه مقالاتی پیرامون سالمندان آلزایمری

تجربه سالخوردگان را دریابیم

تجربه سالخوردگان را دریابیم

حسین نحوی‌نژاد-متخصص طب سالمندی

همه‌جا وقتی می‌خواهند از سالمندان تصویری ارائه دهند، پیرمردی با عصا و کلاه‌شاپو یا پیرزنی خمیده را نشان می‌دهند که پیری و ناتوانی را تداعی می‌کند. البته در گروه سنی سالمندی، آدم‌هایی با این مشخصات هم دیده می‌شوند، اما ویژگی همه سالمندان فرتوت بودن و ناتوانی نیست و اگر چنین اتفاقی بیفتد، علتش این است که جامعه ما برای توانمندسازی افراد سالمند مناسب نیست. توانمندسازی اتفاقی نیست که یکباره بیفتد و باید بسترهای لازم برای یک زندگی سالم را برای سالمندان فراهم کنیم تا از بودن در کنار خانواده و جامعه لذت ببرند. اگر این موضوع تحقق پیدا کند، توانمندسازی سالمندان هم اتفاق می‌افتد، اما چگونه می‌توان بستر لازم برای زندگی سالم سالمندان را فراهم کرد؟ زمینه این امر پیش‌بینی بیمه‌های درمانی و امکان غربالگری پزشکی مناسب است تا سلامت جسمی سالمند حفظ شود. برای بهداشت و سلامت روان این گروه سنی هم باید اوقات‌فراغت آنها به شیوه مناسبی پر شود و زمینه اشتغال مولد سالمندان را فراهم کنیم؛ بدون اینکه در زمینه‌های اشتغال نسل جوان محدودیت به‌وجود آوریم. یکی از آثار سیاستگذاری‌های نادرست در حوزه اشتغال این است که معمولاً آدم‌ها را در مقابل هم قرار می‌دهیم؛ مثلا سالمند را بازنشسته می‌کنیم تا برای جوانان فرصت شغلی ایجاد شود. اگر جوان فرصت شغلی ندارد، علت آن را باید در عوامل دیگری جست‌وجو کنیم؛ نه اینکه به بهانه اشتغال‌زایی جوانان، جامعه را از وجود سالمندان محروم کنیم.
در کشوری مانند ژاپن و در بسیاری از کشورهای اروپایی که زمینه‌های لازم برای آموزش جوانان ایجاد شده، بسیاری از مدیران کلان در سنین سالمندی هستند. این روش کاملا اشتباه است که با شعار جوانگرایی، به جوانی که تجربه کسب نکرده مسئولیتی بسپاریم که فرصت آزمون و خطا برایش فراهم شود. به‌عنوان یک کارشناس معتقدم عملیاتی کردن این شعار زمینه‌ای ایجاد می‌کند که سالمندان ما منزوی شوند؛ درحالی‌که اگر قصد داریم به جوانان فرصت تجربه و پخته شدن دهیم باید به شیوه صحیح و اصولی این امر محقق شود.
 هر جامعه‌ای با شور و سرمایه اجتماعی خود زنده است، بخشی از سرمایه اجتماعی هر جامعه سالمندان آن هستند و در کشورهای مختلف این سرمایه اجتماعی را در جهت پویایی جامعه به‌کار می‌گیرند؛ مثلا در آفریقا 26میلیون کودک یتیم که پدر و مادرشان را بر اثر ابتلا به ایدز از دست داده‌اند، توسط پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها نگهداری می‌شوند؛ درحالی‌که در یک کشور فقیر آفریقایی اگر می‌خواستند برای نگهداری این کودکان پرورشگاه و شیرخوارگاه ایجاد کنند، سرمایه اقتصادی عظیمی نیاز بود. این فرهنگ در کشور ما هم وجود دارد و بسیاری از والدین ایرانی در نگهداری کودکان از سالمندان خانواده کمک می‌گیرند، اما این فرهنگ خانوادگی در سطح جامعه به‌خوبی استفاده نشده و مغفول مانده است.
بسیاری از نویسندگان و محققان کشور اکنون در سنین سالمندی به‌سر می‌برند و اگر بتوانیم زمینه‌ای را فراهم کنیم که در فضای علمی شاگرد پرورش دهند و دانش خود را به نسل بعد منتقل کنند، هم این سرمایه اجتماعی را از دست نداده‌ایم و هم به رشد جوانان جامعه کمک کرده‌ایم.
این موضوع باید در فرهنگ عمومی جامعه نهادینه شود که توجه و سرمایه‌گذاری برای سالمندان و معلولان یک کار خیریه نیست، بلکه یک کار اجتماعی سرمایه‌محور است. ما اگر به توسعه کشورمان علاقه‌مند باشیم باید برای گروه سالمندان و معلولان شرایط زیست مفید و بانشاط را ایجاد کنیم. اگر ما به سالمندان رسیدگی نکنیم، اگر مراقبت و سلامتشان را پایش و حفظ نکنیم، هر سالمند می‌تواند 2یا 3نفر را از بازار کار دور کند، ساعات غیبت کارمندان را افزایش دهد یا در بهره‌وری و تمرکز نیروی کار اختلال ایجاد کند. مگر کارمندی که نگران حال پدر یا مادر بیمارش است می‌تواند در محیط کار به شکل مفیدی وظایف خود را انجام دهد؟
نکته‌ای که نباید فراموش کنیم این است که برای ایجاد زیست سالم سالمند به زیرساخت‌های مناسب نیاز داریم. این زیرساخت‌ها جوانب مختلفی مانند آماده‌سازی‌ معابر شهری برای استفاده سالمندان تا بحث بهداشت، سلامت، مسکن، اوقات فراغت و... را دربرمی‌گیرد. براساس این نیازها و هدف‌ها در سال‌های اخیر «سند ملی سالمندان» تدوین و ابلاغ شده که در آن به‌صورت جامع به نیازها، ظرفیت‌ها و محدودیت‌های جامعه سالمندان کشور پرداخته شده و اگر این سند به مرحله عملیاتی برسد، می‌تواند پیرشدن جامعه ایرانی را از یک بحران و تهدید اجتماعی به فرصتی طلایی تبدیل کند.

عوامل خطر ابتلا به الزایمر


تشخیص آلزایمر قبل از بروز بیماری | شیراز درمان | خدمات پرستاری در منزل و  مراقبت از سالمند

  • آلزایمر در سالمندان: معمولا در افراد بالای ۶۵ سال رخ می دهد، اگر در افراد زیر ۴۰ سال رخ دهد، که احتمال آن خیلی کم است، آلزایمر زودرس نامیده می شود. اطلاعات مفصل‌تر آن را در مقاله ای دیگر پرداختیم.
  • جنسیت: طبق آمار احتمال ابتلای زنان در این بیماری از مردان بیش تر می باشد.
  • وراثت: خطر بروز آلزایمر در افرادی که یکی از اقوام درجه یک آن ها به این بیماری مبتلا شده باشد بیش تر است. هم چنین دانشمندان جهش های ژنی را کشف کرده اند که روی بروز و به تاخیر انداختن این بیماری نقش دارند.
  • سبک زندگی و سلامت قلب: نتیجه تحقیقات نشان می دهد که عواملی که موجب بیماری قلبی می شوند در بروز آلزایمر نیز نقش دارند. چاقی، کم تحرکی، دیابت نوع ۲، چربی خون و فشارخون بالا احتمال ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهند.
  • مشارکت اجتماعی و یادگیری: شرکت در فعالیت های اجتماعی و تجمعات احتمال ابتلا را کم می کنند. فرآیند یادگیری احتمال ابتلا را کم تر و تحصیلات پایین تر احتمال ابتلا را بیش تر می کند.
  • ضربه به سر: سابقه ضربه شدید به سر مثلا در حدی که فرد به مدت طولانی کاهش سطح هوشیاری داشته باشد، احتمال ابتلا در آن ها بیش تر است.
  • خواب نامنظم: تحقیقات نشان داده اند که اختلالات خواب احتمال ابتلا را بیش تر می کند.در شرایط فعلی کرونا که باید از رفتن به مراکز درمانی پر خطر پرهیز کرد، برای کسب اطلاعات بیشتر شما می‌توانید در هر زمان از شبانه روز در هرکجای ایران که هستید با دکتر مغز و اعصاب انلاین تلفنی ومتنی صحبت کنید و از ایشان غیرحضوری مشاوره بگیرید.
  • افسردگی و سیگار کشیدن نیز ممکن است ابتلا به آلزایمر را به دنبال داشته باشند.



درمان آلزایمر

تشخیص زود هنگام بیماری آلزایمر با MRI

آلزایمر بیماری پیشرونده و برگشت ناپذیر است که در آن سلول های عصبی مغز (نورون‌ها) از کار می‌افتند و ارتباط خود را با سایر نورون‌ها از دست می‌دهند و می‌میرند. آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است. علائم آلزایمر بسته به علت آن متفاوت هستند در ادامه با شایع ترین علائم آلزایمر و بهترین تشخیص زود هنگام آن آشنا خواهیم شد.

تاریخچه بیماری آلزایمر

در سال 1906، پزشک آلمانی به نام آلویس آلزایمر برای اولین بار «یک بیماری عجیب و غریب» را توصیف کرد بیماری که ما اکنون به نام آلزایمر می شناسیم.
درحال حاضر محققان در تلاش هستند تا حد ممکن جنبه های بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل ها را کشف کنند. امید است که این درک بهتر منجر به تشخیص سریعتر و درمان های جدیدی شود.

آلزایمر چیست؟

مغز انسان تقریبا دارای 100 میلیارد نورون است. هر سلول عصبی با سایر نورون ها ارتباط برقرار می کند تا شبکه های ارتباطی را تشکیل دهد. سلول های مغز برای انجام کار خود مانند کارخانه های کوچک عمل می کنند. آنها منابع دریافت می کنند، انرژی تولید می کنند و سپس نقش اصلی خود را انجام می دهند. هر گروه سلول های عصبی وظایف خاصی به طور مثال تفکر، یادگیری، به خاطر سپردن، شنیدن و بوییدن و ... دارند.
دانشمندان بر این باورند که بیماری آلزایمر از عملکرد خوب بخش هایی از کارخانه سلول جلوگیری می کند، این تخریب عملکرد و در نهایت مرگ سلول های عصبی است که باعث ایجاد تغییرات غیر قابل برگشتی در مغز از جمله نارسایی حافظه، تغییرات شخصیتی، مشکلات در انجام فعالیت های روزانه و سایر علائم بیماری آلزایمر می شود.
همانطور که گفته شد، آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل (یک اصطلاح کلی برای از دست دادن حافظه و سایر توانایی‌های شناختی) است، بیماری آلزایمر 60 تا 80 درصد موارد زوال عقل را تشکیل می دهد.
اگرچه علت بیماری آلزایمر ناشناخته است، اما دانشمندان بر این باورند که تجمع پلاک های بتا آمیلوئید و گره های نوروفیبریلاری در مغز با علت این بیماری مرتبط است.

علائم بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر ابتدا در یادگیری و آموخته های اخیر فرد و سپس در رفتار و احساسات فرد نمود پیدا میکند و درجاتی از خفیف تا متوسط و شدید می تواند داشته باشد.
برخی از علائم شایع آلزایمر:
 از دست دادن حافظه
 مشکل در برقراری ارتباط و یافتن کلمات مناسب
 گیجی و عدم تمرکز
 افسردگی و اضطراب
 آشفتگی، تشویش و توهم
 تغییر در الگوی خواب
 مشکل در انجام کارهای روزانه مثل خواندن، نوشتن، آشپزی و یا انجام رفتارهای خشونت آمیز
 افراد مبتلا به آلزایمر شدید حتی قادر به تشخیص اعضای خانواده یا درک صبحت ها نیستند
بنابراین باید علائم و نشانه ها جدی گرفته شوند و در صورت تکرار به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود.

راه های تشخیص بیماری آلزایمر

اسکن های مغزی از جمله سی تی اسکن، MRI و همچنین پت اسکن می توانند به کمک سایر تست ها و شواهد، شرایط بیماری را بررسی کنند.
یکی از کاربردهای MRI بررسی حجم های مغزی در بیماری های مختلف از جمله آتروفی مغز، پیری مغز، آلزایمر و... است. بیماری آلزایمر باعث کم شدن حجم مغز می شود. بنابراین به کمک ام آر آی حتی می توان تشخیص زود هنگام این بیماری را داد.

ام آر والیومتری برای تشخیص آلزایمر

در بیماران مشکوک به زوال عقل یا آلزایمر به کمک تست تخصصی ام آر والیومتری (Volumetric Mri) بررسی دقیق حجم قسمت های مختلف مغز انجام می شود در این تست سکانس های 3D بسیار ظریف از لایه های مغزی گرفته می شود و مقادیر حجمی سنجیده شده با میزان استاندارد مرتبط با سن بیمار مقایسه و گزارش می شود. در این تست مشخصا حجم هیپوکامپ (hippocampus) ، ناحیه‌ای از مغز که در درجه اول با حافظه مرتبط است، اندازه‌گیری و با میزان استاندارد سنی مقایسه می شود، که برای تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر بسیار کمک کننده است.

تست ام آر والیومتری در تهران

در مرکز تصویربرداری رازی که جمع ترین و با سابقه ترین مرکز تصویربرداری جنوب تهران و شهرری است تست تخصصی ام آر والیومتری توسط یکی از به روزترین دستگاه هایMRI دنیا انجام می شود و گزارش تصاویر توسط پزشکان متخصص و فوق تخصص رادیولوژی و سونوگرافی در سریع ترین زمان ممکن انجام می شود.
یکی از مزیت های این تست این است که می توان از آن به کمک آن می توان ناهنجاری های مغزی مرتبط با اختلال شناختی خفیف (MCI) را تشخیص داد و می توان پیش بینی کرد که کدام بیماران مبتلا به MCI ممکن است در نهایت به بیماری آلزایمر مبتلا شوند.

MCI یا اختلال شناختی خفیف

اختلال شناختی خفیف یا همان Mild cognitive impairment مرحله ای بین فراموشی طبیعی به دلیل افزایش سن و ابتلا به بیماری آلزایمر است. افراد مبتلا به MCI مشکلات خفیفی در تفکر و حافظه دارند که در فعالیت های روزمره تداخلی ایجاد نمی کند. طبق آمار همه افراد مبتلا به MCI به بیماری آلزایمر مبتلا نمی شوند.

درمان آلزایمر

هرچند که هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. با این حال، داروهایی در دسترس هستند که پیشرفت بیماری را کند می کنند و علائم را کنترل می کنند.
دانشمندان معتقدند که افزایش عملکرد سروتونین می‌تواند مانع از نابودی حافظه پیشرفت و کند شدن بیماری آلزایمر می شود، به این علت که سروتونین یک انتقال‌دهنده عصبی ضروری است که خلق‌وخو، اشتها و خواب را تنظیم می‌کند، هنگام کم تحرکی مغز سروتونین ترشح نمی کند.
بنابراین با افزایش فعالیت های فیزیکی و اجتماعی هم می توان تا حد زیادی از این بیماری پیشگیری کرد.

فواید ورزش برای سلامت روانی سالمندان

‫ورزش سالمندان - کتاب ما‬‎

فواید ورزش برای سلامت روانی سالمندان

افزون بر گزینه‌های پیشین، ورزش دارای فواید زیر هم هست:

افزایش کیفیت خواب؛ هرچه سن شما بیشتر شود، داشتن خواب مناسب و کافی بسیار مهم‌تر می‌شود. فعال نگه داشتن بدن به شما کمک خواهد کرد تا شب‌ها زودتر به خواب بروید، خواب ژرف‌تری داشته باشید و پس از بیدار شدن هم حسابی شاداب و پرانرژی باشید.

تقویت روحیه و افزایش اعتماد‌به‌نفس؛ ورزش یک راهکار عالی برای دوری از اضطراب و کاهش استرس به شمار می‌رود. اندروفین‌هایی که هنگام ورزش ترشح می‌شوند، به کاهش احساس غم، افسردگی و مشکلات روحی کمک می‌کنند. فعالیت بدنی و احساس قوی بودن هم اعتمادبه‌نفس بیشتری به شما می‌دهند و منجر می‌شوند حس بهتری به خود و زندگی‌تان داشته باشید.

بهبود کارکرد مغزی؛ فعالیت‌ها و سرگرمی‌هایی مانند بازی سودوکو یا جدول می‌توانند به فعال نگه داشتن مغز شما کمک کنند، ولی فواید آن‌ها اصلا قابل مقایسه با ورزش نیستند. ورزش کارکردهای گوناگون مغزی را تقویت می‌کند و به جلوگیری از کاهش حافظه، آسیب‌های شناختی و زوال عقل منجر می‌شود. جدا از این، از بسیاری از اختلال‌های مغزی مانند آلزایمر هم پیشگیری می‌کند.

خانه سالمندان اراک(بحران سالمندی)

برای رفع بحران جمعیت چند سال دیگر فرصت داریم؟

طبق پیش‌بینی‌ها در سال ۱۴۳۰ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور سالمند هستند، یعنی در این سال پنجره جمعیتی کشور بسته می‌شود؛ بنابراین با در نظر گرفتن سن باروری، کمتر از هشت سال دیگر برای رفع این بحران فرصت داریم.

به گزارش خبرنگار ایمنا، بر اساس آمارهای ارائه شده در حال حاضر ۱۰ درصد از جمعیت ایران را سالمندان تشکیل می‌دهند، این در حالی بوده که روند رشد سالمندی کشور رو به افزایش است؛ از این رو اهمیت موضوع جمعیت و روند رو به رشد سالمندی در جامعه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چراکه این موضوع اکنون به عنوان یکی از عوامل تهدیدکننده محسوب می‌شود بنابراین برای برون‌رفت از بحران جمعیت یکی از موضوعات مهم اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت است.

تا ۲۸ سال دیگر حدود ۳۰ درصد جمعیت سالمند می‌شوند

سیدمحمد طباطبایی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان اینکه طبق پیش‌بینی‌ها در سال ۱۴۳۰ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور سالمند هستند، اظهار کرد: یعنی در این سال پنجره جمعیتی کشور بسته می‌شود؛ بنابراین با در نظر گرفتن سن باروری، کمتر از هشت سال دیگر برای رفع این بحران فرصت داریم.

وی با اشاره به اینکه طبق آخرین پیمایش ملی که در سال ۱۳۹۸ انجام شد در کشور ما ۳.۵ میلیون زوج نابارور وجود دارد، افزود: سالانه نیز حدود ۸۸ هزار زوج به این آمار اضافه می‌شود.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با تاکید بر اینکه دو نوع ناباروری اولیه و ثانویه وجود دارد، تصریح کرد: زمانی که زوجی تا به حال بچه‌دار یا باردار نشده‌اند دچار ناباروری می‌شوند، به آن ناباروری اولیه می‌گوئیم؛ دلیل این نوع از ناباروری می‌تواند مشکلات مادرزادی یا مشکلات اکتسابی باشد. ناباروری ثانویه نیز یعنی زوجین بعد از یک بار تجربه بارداری که ممکن است موفق یا ناموفق بوده باشد، برای بار دوم قادر به بارداری نیستند که این نوع از ناباروری می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه هزینه‌های درمان ناباروری به ویژه در صورت نیاز به IVF یا سایر روش‌های تهاجمی بسیار زیاد است، ادامه داد: زوجین نابارور علاوه‌بر نگرانی‌هایی که در مورد روند و نتیجه درمان داشتند، برای تأمین هزینه‌های درمان نیز فشار زیادی را متحمل می‌شدند، اما بعد از تصویب قانون جوانی جمعیت تمام اقدامات تشخیصی و درمانی ناباروری تحت پوشش بیمه قرار گرفت.

طباطبایی اضافه کرد: بر این اساس در مراکز دولتی ۹۰ درصد هزینه‌ها تحت پوشش بیمه قرار گرفت، محدودیت سنی قبلی اصلاح شد تا افراد تا ۴۹ سالگی بتوانند از این خدمات استفاده کنند، همچنین در مراکز خصوصی درمان ناباروری نیز ۷۰ درصد هزینه‌ها توسط بیمه‌های پایه پرداخت می‌شود.

وی تاکید کرد: ۴۰ درصد وظایف در قانون جوانی جمعیت به عهده سازمان‌های دیگری به جز وزارت بهداشت است، یعنی این وزارتخانه به تنهایی نمی‌تواند مشکلات حوزه جمعیت را برطرف کند. فرهنگ‌سازی در بحث جمعیت یکی از اقدامات کلیدی است، اما وزارت بهداشت هم علاوه‌بر حمایت‌های بهداشتی و درمانی در فرهنگ‌سازی نیز نقش مهمی دارد.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران فرهنگ‌سازی در حوزه جمعیت را موضوعی مهم دانست و گفت: یکی از موارد قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت بحث آموزش و فرهنگ‌سازی است که به دو بخش فرهنگ‌سازی عمومی و فرهنگ‌سازی سلامت تقسیم می‌شود، به طور کلی نقش عوامل فرهنگی و نگرش افراد بسیار مؤثر است.

وی افزود: در عین حال سیاست‌ها و تبلیغات وسیع برای کنترل جمعیت که طی ۳۰ سال اخیر در کشور جریان داشته است، به تدریج باعث تغییر فرهنگ عمومی و تمایل به فرزند کمتر شده است. اصلاح این روند نیازمند برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های فرهنگی برای افزایش اطلاع رسانی به مردم در خصوص بحران جمعیت و لزوم داشتن جمعیت جوان است.

طباطبایی در خصوص وضعیت ارزیابی شرایط زاد و ولد در کشور طی سالیان آینده، خاطرنشان کرد: نرخ باروری یا TFR میانگین تعداد فرزندانی است که یک خانم در سن باروری به دنیا می‌آورد؛ اگر این زن با همسرش در نظر گرفته شوند و این زوج دو فرزند داشته باشند، جایگزین خودشان افرادی را به جامعه آورده‌اند و در این شرایط جمعیت نه افزایش پیدا می‌کند و نه کاهش و رشد جمعیت تقریباً ثابت می‌ماند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه تمام زنان ممکن است تا پایان سن باروری خود زنده نباشند یا ازدواج نکنند این عدد یعنی نرخ جایگزینی عدد دو خالص نیست و از ۱.۲ در کشورهای توسعه‌یافته تا ۳.۲ در کشورهای در حال توسعه متغیر است.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان اینکه در کشور ما از سال ۷۹ نرخ باروری زیر حد جایگزینی قرار گرفته است، تصریح کرد: در حال حاضر نرخ باروری ما ۱.۶۵ است، اگر در طولانی مدت نرخ باروری کمتر از حد جایگزینی باشد، جمعیت کاهش پیدا می‌کند و به سمت سالمندی می‌رود. آمارها نشان می‌دهند که نرخ رشد جمعیت کشور از ۱.۲ در سال ۱۳۹۵ به حدود ۰.۶ در سال ۱۴۰۰ رسیده است. به عبارتی، در عرض ۵ سال، نرخ رشد جمعیت کشور ۵۰ درصد کاهش یافته است.

وی با تاکید بر اینکه ما با سرعت به سمت سالمندی جمعیت حرکت می‌کنیم، اضافه کرد: طبق پیش‌بینی‌ها در سال ۱۴۳۰ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور ما سالمند هستند. در سال ۱۴۳۰ پنجره جمعیتی کشور از نظر اقتصادی بسته می‌شود، یعنی نسبت افراد در سن کار و تولید کمتر از ۶۰ درصد جمعیت می‌شود، اما با در نظر گرفتن سن باروری، ما کمتر از ۸ سال دیگر برای حل این بحران فرصت داریم که سه سال اول آن فرصت طلایی است؛ علت آن هم درصد جمعیت خانم‌های در سن باروری است که هر چه جلوتر می‌رویم این درصد کاهش پیدا می‌کند.

تعداد فرزندان سالمندان ۳ یا ۴ نفر است

سال گذشته شهلا کاظمی‌پور، جمعیت‌شناس و جامعه‌شناس اظهار کرد: بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت افراد بالای ۶۵ سال بیش از پنج میلیون نفر از جمعیت کشور و جمعیت بالای ۶۰ سال حدود ۷.۵ میلیون نفر از جمعیت کشور را شامل می‌شود؛ به عبارتی در حال حاضر جمعیت سالمندان بالای ۶۵ سال، حدود هفت درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد و برآورد می‌شود تا سال ۱۴۲۰ تعداد سالمندان به حدود ۱۹ میلیون نفر برسد.

وی با اشاره به اینکه به طور میانگین تعداد فرزندان سالمندان حدود سه یا چهار فرزند است، افزود: برآورد می‌شود که طی دهه‌های آینده به طور میانگین تعداد فرزندان سالمندان به کمتر از دو فرزند برسد.

همچنین صابر جباری، سرپرست اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرده بود که کشور در آستانه سالخوردگی است و این موضوع به عنوان ابر بحران از آن یاد می‌شود.

خانه سالمندان اراک(سالمندان را دریابیم)

برقراری روابط معنادار با افراد پیر

سالمندان به برقراری ارتباط معنادار با سایر اعضا خانواده و حتی جامعه نیاز دارند. افراد پیر از اینکه در حق آن‌ها ترحم شود، نفرت دارند و در عوض مایل هستند با دیگران ارتباطی عاطفی و دوطرفه برقرار کنند. آن‌ها نیاز دارند تمایل قلبی اعضا خانواده را به گذراندن اوقات فراغت خود با آن‌ها یا مراقبت از خود درک کنند نه اینکه متوجه شوند اطرافیان تنها از روی ترحم یا برای ادای مسئولیت از این گروه سنی نگهداری می‌کنند. مراقبت همراه نوعی نگهداری از سالمندان به شمار می‌رود که در آن، فرد پرستار همانند یک دوست صمیمی به برقراری ارتباط با شخص پیر می‌پردازد و به طور همزمان از او مراقبت می‌کند.

برقراری تعاملات اجتماعی مداوم

اغلب افراد در دوران پیری قدرت شناخت خود را از دست می‌دهند که این امر به سهم خود می‌تواند منجر به انزوای اجتماعی میان آنان شود. با این وجود، تعاملات اجتماعی پیوسته نقش بسیاری مهمی در بهبود قدرت شناخت این افراد ایفا می‌کند که این واقعیت باید به دقت مورد توجه اعضا خانواده قرار گیرد. متأسفانه طی دوران کرونا، تعاملات اجتماعی بین اعضا مختلف جامعه بسیار شایع شده است که در این میان، سالمندان بیشترین خلأ عاطفی را طی دو سال گذشته تجربه کرده‌اند. در این شرایط، مردم می‌توانند به شیوه‌های مختلف و از طریق دنیای مجازی به ارتباط با افراد پیر خویشاوند خود بپردازند و برای تقویت شناخت آن‌ها موضوعات مختلفی را در مکالمه‌های خود مورد بحث قرار دهند. به عنوان مثال می‌توانند از سالمندان بخواهند در مورد برنامه روزانه خود صحبت کنند، آن‌ها را به انجام یک سرگرمی جدید سوق دهند و یا به بحث در مورد خاطرات دوران کودکی افراد پیر بپردازند تا حافظه درازمدت آن‌ها را تقویت کنند.

سالمندان را دریابیم

بهبود وضعیت روانی سالمندان

مسائل مربوط به سلامت روانی در میان افراد پیر بسیار رایج بوده و همین امر، چالش‌های زیادی را پیش روی آن‌ها و حتی اطرافیان قرار داده است. گزارش‌ها حاکی است که بیش از دو میلیون نفر از جوامع بالای ۶۵ سال آمریکایی به انواع مختلفی از افسردگی دچار هستند که البته این وضعیت ممکن است در نتیجه ابتلاء به یک بیماری مزمن، سوگواری یا نبود تعامل اجتماعی با سایرین اتفاق افتاده باشد.

بسیاری از محققان بر این باور هستند که افسردگی دوران پیری با بیماری آلزایمر ارتباط مستقیم دارد. به همین دلیل، اعضای خانواده یک فرد سالمند برای بهبودی وضعیت والدین خود باید به انجام بازی‌های فکری با آن‌ها بپردازند، فضایی از منزل را به آن‌ها اختصاص دهند تا ایده‌ها و خواسته‌های خود را در آنجا پیاده کنند و آلبوم عکسی خانوادگی در اختیار والدین پیر قرار دهند و از آن‌ها بخواهند خاطرات شیرین خود از هر عکس را به زبان بیاورند.

برآورده کردن نیازهای عاطفی سالمندان

والدین همزمان با افزایش سن ممکن است احساس تنهایی، عصبانیت و سودمند نبودن کنند یا حتی به انکار قابلیت‌های خود بپردازند که البته این احساسات در پی تنها زندگی کردن تقویت نیز می‌شود. در این شرایط، اعضا خانواده باید تمام تلاش خود را برای تأمین امنیت والدین پیر خود به کار گیرند چرا که سالمندان اغلب از ربوده شدن توسط افراد سودجو هراس دارند.

علاوه بر این، فرزندان باید به طور مرتب با والدین خود ارتباط برقرار کنند و برای رفع نیازهای جسمی و روانی آن‌ها بکوشند. متأسفانه طی دوران کرونا، حدود ۵۶ درصد افراد سالمند از انزوای خود خبر داده و ادعا کرده‌اند که فرزندان به برقراری کمترین ارتباط با آن‌ها پرداخته‌اند. این در حالی است که با بهره‌گیری از تکنولوژی و تنها از طریق یک تلفن همراه هوشمند می‌توان ضمن رعایت فاصله اجتماعی از جوامع پیر، خلأ عاطفی آن‌ها را تا حد زیادی برطرف نمود.

رحمت وحکمت

▣ 

رحمت و حکمت

استان مرکزی سومین استان پیرکشور

دکتر علیرضا رئیسی در مراسم ویژه روز جهانی سالمند با اشاره به چند وجهی بودن بحث سالمندی گفت: باید به این گروه نگاه ویژه داشته باشیم.

معاون بهداشت وزیر بهداشت با اشاره به جمعیت سالمند کشور گفت: با توجه به شیوع کرونا در جهان یکی از برنامه های ما باید تسهیل زندگی سالمندان باشد؛ به نحوی که کمتر نیاز به خروج از منزل داشته باشند تا میزان ابتلا و مرگ و میر در این گروه را کاهش دهیم.

وی افزود: در سال ۲۰۱۹ در جهان از هر ۱۱ نفر، یک نفر سالمند بودند؛ این یعنی ۹ درصد نرخ جمعیت؛ اما براساس پیش بینی‌های ما تا سال ۲۰۵۰ از هر ۶ نفر یک نفر سالمند خواهد بود. تعریف ما از سالمند افراد بالای ۶۰ سال هستند. از سال ۲۰۱۸ برای اولین بار تعداد سالمندان در جهان از تعداد کودکان کمتر از ۵ سال بیشتر شد که این نکته زنگ خطری بود تا متوجه شویم حمایت از سالمندان باید افزایش یابد.

وی درباره جمعیت سالمندی در ایران خاطر نشان کرد: در سال ۱۳۵۵ جمعیت سالمندی حدود ۵ درصد بود که این رقم پس از ۴۲ سال و در سال ۹۸ به ۱۰ درصد رسید. این موضوع به ما نشان می‌دهد که اگر چه حدودا ۴۰ سال طول کشید تا جمعیت سالمندی به ۱۰ درصد برسد، اما طی ۲۰ سال آینده این عدد دو برابر خواهد شد. یعنی زمان کمتری می‌برد تا جمعیت ما سالمند شود.

معاون بهداشت وزیر بهداشت با اشاره به این که سن امید به زندگی در سال ۱۳۵۵ حدود ۵۷ سال بود، اظهار کرد: در سال ۹۵ امید به زندگی به ۷۰ سال رسید و امسال نیز حدود ۷۶ سال برآورد شده است. با افزایش سن امید به زندگی سرعت ورود به سالمندی نیز افزایش می‌یابد و این موضوع اهمیت تقویت زیر ساخت‌ها برای مقابله با این پدیده را به ما نشان می‌دهد.

رئیسی درباره  تفکیک استان‌ها در خصوص جمعیت سالمندی گفت: استان گیلان  با ۱۳.۲ درصد بیشترین جمعیت سالمندی را دارد. در رتبه‌های بعدی استان مازندران با ۱۱.۴ درصد و استان مرکزی با ۱۰.۹ درصد قرار دارند. همچنین استان‌های که کمترین جمعیت سالمند را دارند به ترتیب استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان است.

وی افزود: الگوی سالمندی در کشور به سمت افزایش زنان سالمند پیش می‌رود؛ به همین دلیل نیاز است که برنامه‌های حمایتی ویژه‌ای تدارک ببینیم. با توجه به فرهنگی که بیشتر در گذشته وجود داشت، معمولا آقایان نان آوران خانواده بودند و اکنون زنانی که در سنین سالمندی قرار می‌گیرند معمولا شاغل نبوده و ممکن است مشکلات معیشتی داشته باشند.

وی با اشاره به توجه به سواد سالمندی طی ۴۰ سال گذشته گفت: سواد سالمندان از ۱۲.۹ درصد به ۴۶.۳ درصد رسید. همچنین حدودا ۱۸ درصد از سالمندان ۶۰ سال به بالا از نظر اقتصادی فعال هستند که این عدد در مناطق روستایی ممکن است بیشتر باشد. حدودا ۸۹ درصد سالمندان روستایی در خانه‌های خود زندگی می‌کنند که این عدد در شهرها حدود ۷۵ درصد است.

رییسی با  اشاره به مطالعه انجام شده درباره زندگی سالمندان تاکید کرد: ما دریافتیم ۴۰ درصد از سالمندان در راه رفتن مشکل دارند. همچنین ۵۰ درصد از سالمندان برای بحث پخت و پز نیاز به کمک دارند. ۶۰ درصد از آنها مشکلات دهان و دندان داشته و ۳۱ درصد از آنها به نوعی مشکلات شنوایی دارند. همچنین ۶۴ درصد از سالمندان نیز برای انجام فعالیت‌های متوسط دچار محدودیت هستند.

وی با اشاره به شیوع کرونا و عوارض آن در سالمندان گفت: سالمندان در سراسر جهان بیش از سایر گروه‌ها در معرض خطر ابتلا و مرگ و میر کرونا قرار دارند. در کشور ما حدودا ۸۰ درصد مرگ و میرهای کرونا مربوط به سالمندان است که در دنیا نیز روند به همین شکل است. در ایران با توجه به فرهنگ غنی ما و آموزه‌های دینی ۹۹ درصد سالمندان در خانه‌های خود زندگی می‌کنند و همین سبب می‌شود کمتر از سالمندانی که در خانه سالمندان هستند در معرض خطر باشند.

معاون بهداشت وزیر بهداشت در خاتمه تاکید کرد: با توجه به شیوع کرونا و حضور فعلی آن در جهان یکی از برنامه‌های ما باید تسهیل زندگی سالمندان باشد؛ به نحوی که کمتر نیاز به خروج از منزل داشته باشند. تا میزان ابتلا و مرگ و میر در این گروه را کاهش دهیم.

درآینده نزدیک، ایران سومین کشور سالمند جهان می‌شود

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن 646893179-9312790892.jpg است


درآینده نزدیک، ایران سومین کشور سالمند جهان می‌شود

آمارها می‌گویند جمعیت جهان رو به سالمندی است و از آنجا که در آینده‌ای نه چندان دور این پدیده جوامع مختلف را به طور گسترده تهدید می‌کند،


 آمارها می‌گویند جمعیت جهان رو به سالمندی است و از آنجا که در آینده‌ای نه چندان دور این پدیده جوامع مختلف را به طور گسترده تهدید می‌کند، در سپتامبر به مدت یک‌ماه در خصوص بیماری خزان ذهن اطلاع‌رسانی می‌شود تا گروه‌های سنی در خصوص این بیماری آگاهی کسب کنند و راه‌های پیشگیری و کنترل آلزایمر را بیاموزند. اکنون هر سه ثانیه یک نفر در جهان و هر هفت دقیقه یک نفر در ایران به دمانس؛ اختلالی که تفکر، حافظه و استدلال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، مبتلا می‌شود؛ بنابراین ضرورت دارد به تلاش جمعی برای برخورد صحیح با علائم و بیماری آلزایمر یا همان زوال عقل تأکید شود.

۶۰ تا ۷۰ درصد اختلال دمانس را بیماری آلزایمر تشکیل می‌دهد

به گفته معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن دمانس و آلزایمر ایران بیماری آلزایمر که با نام بیماری فراموشی شناخته می‌شود، یک اختلال عملکرد مغزی است که موجب از دست‌رفتن حافظه و کاهش دیگر کارکردهای ذهن فرد می‌شود. آلزایمر، شایع‌ترین نوع دمانس زوال عقل است که شامل اختلال در شناخت، اختلال رفتار و اختلال در شخصیت و عملکرد افراد می‌شود. مواردی که برخی از آن‌ها بر اثر افسردگی، مصرف برخی از داروها، تومورهای مغزی، عفونت‌های شدید و یا کم کاری و یا پرکاری تیروئید ایجاد می‌شود و با درمان عامل اصلی، از بین می‌روند؛ یعنی در واقع دمانس‌های قابل برگشت هستند. اما متأسفانه ۶۰ تا ۷۰ درصد اختلال دمانس را بیماری آلزایمر تشکیل می‌دهد که علت آن ناشناخته است و درمان قطعی ندارد، اما علائم این بیماری در ابتدا خفیف است و به مرور وضعیت بدتر می‌شود و در طول زمان علائم شدت بیشتری پیدا می‌کنند.

در آینده نزدیک، ایران سومین کشور سالمند جهان می‌شود

وی ادامه می‌دهد: اختلال آلزایمر یک بیماری وابسته به دوران سالمندی است. بر اساس آمارهای موجود، ایران سومین کشور جهان است که در آینده نزدیک با تغییر شکل هرم‌سنی و رشد سالمندی روبه‌رو خواهد شد و از آنجا که به‌دلیل کوچک شدن خانواده‌ها مراقبت‌کننده کمتری خواهیم داشت، باید با اطلاع‌رسانی کافی، در پیشگیری از ابتلای زودهنگام به بیماری آلزایمر پیشگام باشیم. در این صورت امکان ابتلا به این بیماری تا ۳۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد یا حتی با وجود ایجاد اشکال در حافظه آنی، با مراجعه به موقع به پزشک متخصص مغز و اعصاب، زندگی فرد طولانی‌تر و باکیفیت‌تر خواهد شد؛ همچنین خانواده و مراقبان بیمار هم وضعیت بهتری خواهند داشت و تا حدودی در مقابل آسیب‌های آتی واکسینه خواهند شد.

ضرورت تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر

صالحی با بیان اینکه یک سال تشخیص زودهنگام بیماری پنج سال معلولیت ناشی از بیماری را به تعویق می‌اندازد، می‌افزاید: در واقع زمانی برای از دست دادن نداریم، در ایران بیش از ۸۰۰ هزار نفر به اختلال دمانس مبتلا هستند که به دلیل روند رو به رشد جمعیت سالمندی، این آمار هر روز در حال افزایش است و تنها با پیشگیری و مراقبت از مغز سالمندان و همچنین انجام تست‌های غربالگری سالانه می‌توان این تهدید را کمرنگ و کمرنگ‌تر ساخت.

وی با اشاره به اینکه بیش از ۵۰ میلیون نفر از جمعیت جهان از اختلال روانی دمانس رنج می‌برند، می‌گوید: با توجه به شیوع بیماری آلزایمر و با هدف افزایش آگاهی عمومی درباره این بیماری و توجه به مشکلات مبتلایان به آن، روز ۲۱ سپتامبر، مصادف با ۳۱ شهریور به عنوان روز جهانی آلزایمر نام‌گذاری شده و انجمن جهانی آلزایمر از سال گذشته شعار «بیایید بدون شرم در مورد دمانس و بیماری آلزایمر صحبت کنیم» را به مدت دو سال برای روز جهانی آلزایمر برگزیده است.

وی تغییر سبک زندگی سالمندان و آموزش کودکان را از عوامل مهم پیشگیری و کنترل بیماری آلزایمر برمی‌شمارد و می‌افزاید: برخی از بیماری‌های زمینه‌ای نظیر افسردگی، بیماری‌های دیابت، فشارخون، قلبی و عروقی می‌توانند از عوامل خطر ابتلا به بیماری آلزایمر باشند.

صالحی با بیان اینکه برای پیشگیری از ابتلا به آلزایمر به یک تلاش جمعی نیاز است تا به کودکان آموزش داده شود هنگام استفاده از وسایل نقلیه، کلاه و کمربند ایمنی جزو ضروریات است، ادامه می‌دهد: یک ضربه به سر منتهی به بیهوشی در دوره کودکی، عامل خطری خواهد بود برای دوران بزرگسالی و احتمالی برای ابتلا به بیماری آلزایمر در سالمندی.

راه‌های پیشگیری از شیوع اختلال آلزایمر

وی با اشاره به موارد منتشر شده در مجله «لایسنس» برای پیشگیری از شیوع اختلالات دمانس به‌ویژه آلزایمر می‌گوید: ریشه‌کن کردن بی‌سوادی و برخورداری همه جوامع از سواد نسبی، دوری از آلودگی هوا و آلودگی‌های صوتی، درمان اختلالات شنوایی و در صورت نیاز استفاده از سمعک، پرهیز از مصرف الکل و دخانیات، درمان چاقی با رعایت تغذیه سالم و رژیم غذایی مناسب، افزایش ارتباطات اجتماعی و فعالیت در خیریه‌ها به منظور افزایش رضایتمندی از زندگی، تحرک بدنی و ورزش به‌ویژه یوگا، حداقل مصرف نمک و شکر به منظور پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون، بیماری‌های قلبی – عروقی و همچنین دیابت از مهم‌ترین عواملی است که ابتلا به آلزایمر را تا ۴۰ درصد کاهش می‌دهد؛ چرا که بیماری آلزایمر یک بیماری سالمندی و وابسته به سبک زندگی است. بنابراین اگر ما از دوران نوزادی همه مسائل ذکر شده را رعایت کنیم و از دوران کودکی با مطالعه کتاب، حفظ اشعار و قرآن ذخایر مغزی خود را افزایش دهیم سالمندی سالم‌تری خواهیم داشت.

علائم تشخیصی اختلال آلزایمر

صالحی ادامه می‌دهد: ناتوانی در انجام کارهای روزمره، تکرار پرسش‌ها، اشکال در نماز خواندن، ناتوانی در حساب و کتاب و یا ترکیب مواد غذایی برای آشپزی و ناتوانی در به خاطر آوردن اسامی اطرافیان و یا تغییر رفتار و شخصیت در دوران سالمندی از نشانه‌های تشخیصی اختلال دمانس به‌ویژه آلزایمر است که می‌توان با مراجعه به پزشک متخصص و درمان به موقع از معلولیت‌های ناشی از بیماری و تبعاتی که برای خانواده به همراه دارد پیشگیری کرد. زیرا بیماری آلزایمر تنها بیماری یک فرد نیست و بر کیفیت زندگی همه اعضای خانواده تأثیر خواهد گذاشت چرا که فرد مبتلا برای انجام همه امور زندگی وابسته به دیگران می‌شود و هزینه‌های سنگین اقتصادی، اجتماعی و مراقبتی بر دوش خانواده و حتی جامعه می‌گذارد.

هزینه نگهداری هر بیمار مبتلا به آلزایمر

به گفته وی براساس آمار اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، اکنون در دنیا بیش از ۱/۱ تریلیون دلار صرف بیماری آلزایمر ‌می‌شود که به مراتب بیشتر از هزینه بیماری‌هایی نظیر سرطان‌ها و ایدز است. در ایران نیز طبق بررسی‌های‌ انجام شده هزینه نگهداری هر بیمار مبتلا به آلزایمر در ماه بین ۵/۳ تا ۷ میلیون تومان‌ است که ضرورت دارد هرچه بیشتر در خصوص این بیماری و تشخیص به موقع آن اطلاع‌رسانی کنیم تا سالمندان سالم‌تری در جامعه داشته باشیم.


افزایش رو به رشد جمعیت سالمندان هستیم و این پدیده در حال تبدیل شدن به چالشی بزرگ است.

تهران- ایرنا- رئیس کل سازمان نظام پرستاری کشور گفت: امروزه با توجه به بهبود شرایط بهداشتی، درمانی و افزایش شاخص امید به زندگی شاهد افزایش رو به رشد جمعیت سالمندان هستیم و این پدیده در حال تبدیل شدن به چالشی بزرگ است.

به گزارش روز دوشنبه روابط عمومی سازمان نظام پرستاری، اصغر دالوندی به مناسبت هفته سالمند، افزود: سالمندی، دوران مهمی از سیر تکاملی زندگی است که با سیر طبیعی تغییرات فیزیولوژیکی و روانی همراه است. در افکار عمومی پیری با تصویر منفی، تنهایی، بیماری، ناتوانی و از کار افتادگی همراه است ولی می توان با آگاهی بخشی از مراقبت های مربوط به این سنین و شناخت این دوره، بیماری و ضعف را به کمترین حد رسانده و دوران سالمندی سالمی داشت.

وی با اشاره به این که آمارها نشان می‌دهد در سال ۱۴۳۰، درصد جمعیت سالمند ایران از میانگین آسیا و حتی میانگین جهانی نیز بیشتر خواهد شد و به ٣٠ درصد جمعیت می رسد، اظهار داشت: امروزه درصد چشمگیری از جمعیت جهان را سالمندان تشکیل می دهند و با توجه به افزایش امید به زندگی در بسیاری از کشورهای جهان، شمار سالمندان افزایش یافته است. سالمند به فردی اطلاق می شود که بیش از٦٠ تا ٦٥ سال سن داشته باشد و ممکن است به علت عوارض ناشی از افزایش سن و تغییرات فیزیولوژیک نیاز به حمایت، مراقبت و توانبخشی داشته باشند.

دالوندی ادامه داد: سالمندان برای گذران زندگی طبیعی و البته با کیفیت نیازمند تدابیر ویژه‌ای هستند و رفاه، بهداشت و درمان، امنیت مالی و همچنین حمایت‌های اجتماعی عوامل مهم یک زندگی سالم هستند که در دوران سالمندی به دلیل کاهش توانایی‌های جسمی، اهمیتی صدچندان می‌یابند. متخصصان معتقدند با مراقبت‌های مناسب و شناخت درست دوران سالمندی و البته تدابیری ویژه، می‌توان بیماری و ناتوانی در این دوره از زندگی را به حداقل رساند و زندگی سالمندی و دوران کهولت را به بهترین نحوی سپری کرد.

رئیس کل سازمان نظام پرستاری یادآور شد: در جوامع پیشرفته و در حال رشد به دو دلیل افزایش امید به زندگی و کاهش موالید جمعیت سالمند دنیا رو به ازدیاد است.

وی با بیان این که متأسفانه دوراندیشی و آینده نگری در بسیاری از برنامه‌های بلندمدت جامعه برای جلوگیری از چالش سالمندی وجود ندارد، تاکید کرد: البته این پدیده به دلایل مختلفی روی داده است که از میان مهم ترین آنها می‌توان به دلایل اقتصادی اشاره کرد.

دالوندی با اشاره به این که بر اساس سرشماری سال ۹۵ در حال حاضر حدود ۷.۵ میلیون سالمند در سطح کشور وجود دارند، تصریح کرد: بر اساس آماری که کمیته امداد و بهزیستی ارائه می‌دهند حدود ۲ میلیون نفر از این جمعیت تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی قرار دارند و بخشی از این افراد را هم بازنشستگان تشکیل می‌دهند که به شکلی در حال گذران زندگی هستند اما گروه زیادی از سالمندان کشور وضعیت مشخصی ندارند. چرا که آمار دقیقی از توزیع وضعیت شغلی و درآمد آنها وجود ندارد. برای مثال بخشی از سالمندان تحت تأثیر مهاجرت از جامعه روستایی به شهری به حاشیه نشینی روی آورده‌اند. اغلب این افراد در خانه‌های کوچک با امکانات کم مستقر شده‌اند و با مشکلات بسیاری نظیر از دست دادن استقلال مالی دست و پنجه نرم می‌کنند.

وی ادامه داد: در واقع اگر اداره آمار وضعیت شغلی، درآمدی و حتی سکونت این ۷.۵میلیون نفر را به درستی گزارش دهد آنگاه می‌توان دریافت چند درصد سالمندان واقعاً نیازمند کمک هستند. متأسفانه هم‌اکنون اطلاعات درستی در حوزه سالمندی وجود ندارد. برای تصمیم‌گیری درست ابتدا باید اطلاعات صحیحی از وضعیت این افراد داشته باشیم.

رئیس کل سازمان نظام پرستاری با اعتقاد به این که افزایش کیفیت بهداشت و درمان کشور متأسفانه گروه زیادی از سالمندان توانایی پرداخت هزینه‌های مربوط به مداخلات بموقع بهداشتی و درمانی خود را ندارند، گفت: درست است، سطح بهداشت و درمان در کشور افزایش یافته است اما از سوی دیگر امید به زندگی نیز از ۴۵ تا ۵۰ سال در سال‌های ابتدایی انقلاب به ٧٤ تا ٧٦سال در مردان و زنان رسیده است. از این رو ممکن است ورود به ۶۰ سالگی با آغاز بیماری‌ها و اختلالات همراه باشد به‌طوری که می‌توان گفت جوانی دوره آرامش اندام هاست و پیری دوره غلغله اندام‌ها خواهد بود.

وی با اشاره به این که این اختلالات توأم با سالمندی نیازمند مداخلات درمانی است اما این مداخلات چگونه پوشش داده می‌شود اینجاست که باید بیمه و بیمه تکمیلی را به کمک طلبید، خاطر نشان کرد: در شرایطی که با افزایش سن، امکان فعالیت‌های اجتماعی و به دنبال آن کسب درآمد کاهش می‌یابد، باید ضریب پوشش بیمه‌ها افزایش یابد به گونه‌ای که بیمه‌ها با پوشش واقعی و کامل خدمات بهداشتی و درمانی مشکلات سالمندان را کاهش دهند.

دالوندی افزود: متأسفانه در سال های اخیر بجز ارگان‌هایی مانند بانک‌ها و شرکت نفت، بسیاری از نهادها خدمات ناچیزی را ارائه می‌دهند که نتیجه آن این است که سالمند با وجود نیاز به سمعک برای رفع مشکلات شنوایی از تهیه آن صرف‌نظر می‌کند یا برای رفع مشکلات بینایی به پزشک مراجعه نمی‌کند. اختلالات و بیماری‌های توأم با سالمندی مسائل مهمی است که نیازمند رسیدگی است.

رئیس سازمان نظام پرستاری با بیان این که بخشی از خدمات بهداشتی درمانی مربوط به سالمندان، سرپایی و مربوط به مشکلات ساده است اما بخشی دیگر از این خدمات ناشی از تشخیص دیرهنگام یا درمان نادرست است که یک مشکل معمولی را به موضوعی پیچیده تبدیل کرده است، عنوان کرد: غربالگری یکی از مهم ترین اقداماتی است که باید با بالا رفتن سن به‌طور منظم انجام گیرد. حتی برخی از افراد که در گروه افراد پرخطر قرار می‌گیرند مانند کسانی که درمیان اعضای خانواده خود فردی مبتلا به دیابت یا فشار خون و برخی بیماری‌های خطرناک دیگر دارند باید غربالگری زودرس را انجام دهند تا در صورت وجود عوامل خطر زودتر شناسایی شده و درمان را آغاز کنند.در شرایطی که جامعه به سمت سالمندی پیش می‌رود دیگر زمان رویکرد بیماری مداری نیست که فرد بعد از بیماری به بیمارستان مراجعه کند.

وی با بیان این که یکی از نیروهای چند پیشه که می‌توانند در طرح‌های غربالگری به این افراد کمک کند پرستاران هستند، اظهار داشت: پرستاران می‌توانند با بررسی شرایط سالمندان به صورت دوره‌ای از بروز اختلالات پیشگیری کنند. آنها می‌توانند در زمینه رژیم‌های غذایی، برنامه دارویی، ورزشی و توانبخشی اطلاعات لازم را در اختیار سالمندان قرار دهند تا کمتر دچار آسیب   شوند .همچنین در هنگام بیماری با مراقبت‌های درست از بروز بسیاری از مشکلات ناشی از ناآگاهی مراقبان جلوگیری کنند. این درحالی است که بار بیماری ها  که به سوی بیمارستان روانه است باعث شده پرستاران مجبور باشند زمان بیشتری را در بیمارستان‌ها سپری کنند. در چنین شرایطی پرستار نمی‌تواند نقش پیش از بیمارستان و بعد از بیمارستان خود را اعتلا ببخشد.

دالوندی  با اعتقاد به این که مراقبت از سالمندان یکی از موضوعات مهمی است که هم‌اکنون در جامعه ما کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، یادآور شد: این درحالی است که پرستاران به عنوان یکی از بهترین نیروهای تیم سلامت، می‌توانند به سالمندانی که نیازمند مراقبت کامل یا مراقبت حمایتی و آموزشی هستند، کمک کنند. در واقع سالمندی یک پدیده جسمی، روانی، معنوی و اجتماعی است و از آنجایی که ما در این حوزه‌ها با افت عملکردی مواجه هستیم می‌توان با بهره‌گیری از خدمات پرستاران به نتایج قابل توجهی رسید.

وی بیان این که در بخش بیمارستانی هم هنوز آن طور که باید و شاید در طب سالمندی و پرستاری سالمندی پیشرفت لازم را نکرده‌ایم، گفت: رشته‌های زیادی از پرستاری سالمندی گرفته تا دوره طب سالمندی و دوره سالمند شناسی وجود دارد اما تعداد موجود کم است و جمعیت سالمند را پوشش نمی‌دهد. مشکلات موجود نشان می‌دهد که ما به نیروی متخصص نیاز بیشتری داریم.

رئیس کل سازمان نظام پرستاری با اشاره به این که سالمندان نیز مانند هر شخص دیگری احتیاج به تنوع و زندگی شاد دارند و  عدم توجه به آن باعث بروز افسردگی و ناراحتی در سالمندان می شود، افزود: طبق تحقیقات انجام شده حفظ سلامت جسمی درسالمندان ارتباط مستقیمی با سلامت روان آن ها دارد. بنابراین می توان با حفظ سلامت جسمی سالمندان تا حدود زیادی از کناره گیری شان از زندگی عادی جلوگیری کرد. بهتر است اطرافیان به جای انجام دادن کارهای فرد ی  سالمند به او کمک کنند تا او بتواند کارهایش را به تنهایی انجام دهد و از خود مراقبت کند. در این صورت احساس مفید بودن خواهد کرد. با توجه به این موارد راهکارهایی وجود دارد که با استفاده از آن ها بتوان انزوا و افسردگی را کاهش داد.

وی با اشاره به این که مراکز روزانه نگهداری از سالمندان یا پاتوق‌های سالمندی یکی از طرح‌هایی است که می‌تواند بسیار راهگشا باشد، تاکید کرد: طی این طرح مراکز خصوصی و همچنین شهرداری به عنوان نهادی که از شهروندان سالمند خود حمایت می‌کند می‌توانند محل‌ها و مراکزی را در اختیار جوانان فارغ التحصیل و حتی سالمندان قرار دهند تا شرایطی فراهم شودکه سالمندان هر روز صبح با مراجعه به این مراکز خدمات دریافت کنند. پاتوق‌های سالمندی زمینه ساز سالمندی فعال است به این معنا که سالمند به جای اینکه فقط احساس بودن در دنیا را داشته باشد، احساس بودن توأم با نشاط و ارزش خواهد داشت.

دالوندی ادامه داد: در واقع می‌توان شرایطی را فراهم کرد که سالمندان به جای اینکه در خانه خود و در تنهایی با خودشان سخن بگویند هر روز صبح با سرویس ایاب و ذهاب به این مراکز مراجعه کرده با همسالان خود معاشرت کنند. تجارب و تحقیقات  ثابت کرده صحبت و درددل با همسالان برای سالمندان بسیار تسکین بخش است و از ابتلای آنها به مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی جلوگیری می‌کند. از سوی دیگر اعضای خانواده هم نگران تنهایی و مشکلات و اتفاقاتی که آنها را تهدید می‌کند نخواهند بود. همچنین در این مکان‌ها نه تنها امکان استفاده از غذای گرم برای سالمندان فراهم می‌شود بلکه یک یا چند پرستار به راحتی می‌توانند چکاپ‌های معمول مانند کنترل قند یا فشار خون را در مورد آنها انجام دهند وبه این ترتیب این قشر از جامعه را در مقابل بروز بیماری‌های این دوران محافظت کنند. متأسفانه سال ها پیش این طرح را به معاون اجتماعی سالمندان شهرداری ارائه دادیم اما به نتیجه‌ای نرسید.

وی با بیان این که با توجه به شرایط جامعه و مشغله خانواده‌ها، خانه سالمندان در بسیاری از مواقع می‌تواند با نگهداری و حمایت از سالمندان، نه تنها به حل مشکل خانواده‌ها کمک کند بلکه از آسیب ناشی از نگهداری سالمند توسط افراد غیرمتخصص نیز پیشگیری کند، افزود: اما واقعیت این است که بسیاری از سالمندان از حضور در خانه سالمندان واهمه دارند و حتی با حضور در این مراکز دچار مشکلات روحی نیز می‌شوند.

رئیس کل سازمان نظام پرستاری خاطر نشان کرد: بهتر است به جای آسایشگاه سالمندی، خانه‌های سالمندی ایجاد کنیم. این طرح هم‌اکنون در کشورهای پیشرفته دنیا اجرایی شده و توانسته جایگزین مناسبی برای آسایشگاه سالمندان باشد. در هریک از این خانه‌ها چند سالمند با  هم زندگی می کنند  و تحت نظر سوپر وایزر نگه‌داری می‌شوند. در واقع این سالمندان به جای اینکه به آسایشگاه بروند و احساس مریض گونه داشته باشند در خانه می‌مانند و احساس مفید بودن و حضور در جامعه در آنها شکل می‌گیرد. معمولاً در این خانه‌ها تلاش می‌شود با تقسیم وظایف بین سالمندان حس زندگی در آنها تقویت شود. از سوی دیگر هر چند خانه توسط یک پرستار حمایت و بررسی می‌شود و یک مرکز نگهداری از سالمندان نیز بر این خانه‌ها نظارت دارد و در صورت نیاز، پزشک یا فیزیوتراپ به سرعت بر بالین سالمندان حاضر می‌شوند یا هنگام بروز مشکل در کمترین زمان موضوع حل و فصل می‌شود.

وی با بیان این که بسیاری از سالمندانی که هم‌اکنون در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بستری هستند، گزینه بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه به شمار نمی‌آیند اما به دلیل شرایط نامناسبی که دارند، خانواده امکان نگهداری از آنها را ندارند، تصریح کرد: این موضوع نه تنها بیمار را در معرض مشکلات جسمی نظیر ابتلا به عفونت‌های بیمارستانی قرار می‌دهد بلکه خانواده او را هم دچار مشکلات مالی می‌کند. از سوی دیگر ما در بخش مراقبت‌های ویژه با کمبود مواجه هستیم و حضور این افراد در آی سی یو یا سی سی یو می‌تواند مانع بستری فردی شود که نیاز واقعی به این تخت‌ها دارد. در چنین شرایطی بهترین راه حل برای کاهش مشکلات ایجاد مراکز نقاهتی در کنار مراکز درمانی بزرگ است تا در این مراکز خدمات مورد نیاز به این سالمندان با کیفیت مورد نیاز و البته با هزینه‌های کمتر ارائه شود.

دالوندی با بیان این که برای حفظ سلامت روحی و روانی سالمندانی که در شرایط جسمی خوبی به سر می‌برند نیز باید تسهیلات ویژه‌ای در نظر گرفته شود، گفت: توریسم سالمندی یکی از این تسهیلات است که امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا برای سالمندان درنظر گرفته شده است. مراکز توریسم سالمندی با تدارک برنامه‌های متنوع در قالب مسافرت یا گردش‌های یک روزه وضعیت روحی سالمندان را به سمت شرایط سالم سوق می‌دهند. حتی برخی از این مراکز وظیفه تهیه و ارسال غذای گرم به خانه سالمندان را برعهده می‌گیرند تا سالمندان هنگام طبخ غذا برای خود دچار حادثه نشوند.

وی با بیان این که بسیاری از سالمندان توانایی پرداخت هزینه‌های ابتدایی زندگی را ندارند و در پرداخت هزینه طرح‌هایی از این دست قطعاً با مشکلات زیادی مواجه خواهند شد، افزود: همه این طرح‌ها نیازمند پرداخت هزینه است و حدود ۸۰درصد افراد جامعه توانایی پرداخت هزینه‌هایی از این دست را ندارند، پس دولت باید به کمک بخش خصوصی بیاید تا چنین طرح‌هایی عملی شده، شرایط زندگی باکیفیت سالمندی فراهم شود. حقیقت این است که بخش خصوصی، خیرین و نهادهایی مانندکمیته امداد و سازمان بهزیستی باید در کمک به قشر زیادی از جامعه که سال ها به این کشور خدمت کرده‌اند و هم‌اکنون در وضعیت بحرانی قرار دارند، همسو و هم پیمان بسیج شوند.